Gisteravond deed ik het ontbijt voor vanochtend in de slowcooker. Havermout met appel, honing en kaneel. Het is nu half 9 en ik heb al ontbeten, en dat is echt uniek.
Ik moet boodschappen halen en heb zoveel energie gekregen van mijn goede ontbijt dat ik besluit te gaan lopen. Ook uniek.
Dan neem je natuurlijk niet teveel mee.
Ik ga ik nog even langs de apotheek en daar hangt deze mededeling. Ik wil wel maar spreek helaas geen Gronings. Wel een mengelmoes van Drents en Gronings maar dat wordt vaak niet verstaan.
Een hele lelijke foto van mezelf maar hij illustreert wel het takkeweer van vandaag.
Bijna thuis.
Het omawagentje heeft haar dienst weer bewezen.
Ik begin in dit boek. Erg interessant en ik ben benieuwd.
Ik poets nog wat. Met Dasty, net als Wendy!
Daarna moet ik me haasten want ik moet naar de salon.
Dat loopt iets anders. Hier ben ik alweer thuis maar mijn auto niet. Hoe dat kan? Ik liet haar langs de kant van de weg achter. Of: zij liet mij in de steek, zo kun je het ook zien.
Alweer een lelijke foto. Het is dan ook geen leuk nieuws als je bedenkt dat ik nog maar 4 weken reed na de laatste reparatie.
Koekje dan maar? *denk aan het boek, denk aan het boek* Ik eet er 2.
En een bordje rode kool met een halve gehaktbal. Door al het gedoe met mijn auto heb ik geen honger.
Ze wordt gelukkig opgehaald en hoeft de nacht niet langs de kant van de weg door te brengen. Kan ik ook rustig slapen. Hoop ik. Welterusten.