As usual. Iedere morgen kruipt Sjors nog even heerlijk bij me op schoot en staart naar buiten. Zo maakt hij me duidelijk waar hij naartoe wil.

Nadat we dat gedaan hebben maak ik iets lekkers voor mezelf.

Na de lunch lummel ik nog wat rond in huis en besluiten mijn lief en ik ondanks het slechte weer toch maar de grens over te steken om naar een kerstmarkt te gaan.

En er zijn toch best wel veel mensen.

En een kasteel.

We gaan er even kijken maar helaas is het al gesloten.

En het is koud. Gelukkig heb ik mijn muts op.

Kijk nou hoe mooi! 1 van de redenen waarom ik zo van kerst hou.

Nog meer!

We zijn nat en verkleumd en duiken een Italiaans restaurant in.

De ober verrast ons met dit voorafje. Tomaat, rode ui en knoflook met wat olie en kruiden.

De pasta was ook niet te versmaden. Met veel knoflook, olijven en pepers.

Voor wie een keertje naar Nordhorn gaat, dit is een aanrader. De bediening was trouwens super snel want binnen no time werd het hoofdgerecht geserveerd.

Kunnen we nu naar huis? Oh nee, we moeten nog even langs deze hut.

Boven de hut van de gluhwein hangt deze Rudolph die heftig met zijn hoofd van links naar rechts zwaait om voorbijgangers over te halen om een borrel te nemen. Sorry Rudolph, ander keertje ok?

Nog even kwijlen voor de etalage bij Douglas. Ik hoop dat de kerstman dit jaar ook bij mij komt en me dan dit geurtje geeft want ik vind deze geweldig. *hint*hint*

Deze namen we dus speciaal voor Romy mee want ze is gek op Lebkuchen. Geniet er maar lekker van. Welterusten en tot morgen!