De afgelopen week was een relatief rustig weekje, ook wel weer lekker na de drukke periode die achter ons ligt. De kinderen hadden al vakantie, we vierden op zaterdagavond een feestje met kennissen en gelukkig werd mijn defecte Dolce Gusto apparaat snel vervangen door een nieuwe. Ik ben verslaafd aan koffie (en cola light) en kan niet zonder ! De Dolce Gusto koffie mag dan wel niet de goedkoopste koffie zijn, maar ik vind alle smaakjes echt heerlijk.
Een aantal van mijn LGFB collega’s vieren op dit moment vakantie en gelukkig zijn ze ver van huis zodat zij zeker de zon gezien zullen hebben als ze terug zijn. Samen met mijn enige overgebleven collega hebben we deze week de honneurs waargenomen. Nu worden er in deze vakantieperiode iets minder workshops in de ziekenhuizen georganiseerd dan normaal gesproken het geval is en dat scheelt natuurlijk een hoop werk.

Vandaar ook dat ik afgelopen dinsdag tijd had om af te reizen naar Sanoma Media in Hoofddorp om, op uitnodiging van het tijdschrift Fab, aanwezig te zijn bij de luch die zij organiseerden. Het werd een ontzettend gezellige bijeenkomst en ik, tijdschriftenjunk, vond het vooral leuk om eens met eigen ogen te zien waar een aantal van mijn favoriete tijdschriften gemaakt worden. Claudia Straatmans, hoofdredactrice, en 3 andere dames van de redactie ontvingen ons met open armen en van hen mochten we ook nog even stiekem gluren op de redacties van de Beau Monde, Grazia, Cosmopolitan (waar Claudia voorheen hoofdredactrice was) en Marie Claire. De terugreis naar huis verliep helaas niet helemaal vlekkeloos, toen ik op een parkeerplaats wilde stoppen hoorde ik plotseling een hoop lawaai onder mijn auto vandaan komen.
In de stromende regen stapte ik uit en kwam tot de ontdekking dat een of andere beschermkap onder mijn auto aan een kant los was geraakt. Omdat ik me op en top Fab vrouw voel (lees; stoer, onafhankelijk en niet voor één gat te vangen) wilde ik niet onmiddellijk als een zielig hoopje vrouw de ANWB gaan bellen en besloot ik even na te gaan denken over hoe ik dit op ging lossen.
Veel tijd kreeg ik hier echter niet voor, binnen een minuut stond er een oude en heel aardige meneer voor mijn neus die mijn probleem wel even wilde oplossen. Deze meneer kwam met zijn alleraardigste mevrouw net terug van vakantie uit Zeist en had nog wel een touwtje in zijn caravan waarmee het probleem zo opgelost zou zijn. Terwijl ik met mevrouw gezellig keuvelde over de mooie omgeving van Zeist, kwam er ondertussen nog een aardige meneer aangelopen die riep dat hij een nog veel betere oplossing had en zo gebeurde het dat deze twee heren er samen voor zorgden dat ik mijn reis naar huis weer kon vervolgen. Alleen jammer dat ik nu thuis niet heel stoer kon vertellen dat ik dit probleempje in mijn eentje had opgelost…