Een jaar of 20 geleden kreeg ik op Valentijnsdag een leuke kaart met de post in de brievenbus. Zo’n echte waarvan ik werkelijk geen idee had van wie hij kwam. Ik weet niet meer precies in welk jaar het was maar weet nog wel dat ik nog op de Mavo zat en ik bewaar nog steeds erg leuke herinneringen aan die tijd. Ik was best blij met de kaart, voelde me speciaal en ik heb er ook echt veel en lang moeite voor gedaan om erachter te komen wie mij deze kaart gestuurd had.

Uiteindelijk wist ik zeker dat de kaart van ene E. moest komen en hij ontkende dat natuurlijk maar ik bleef bij deze vaststelling. Zelfs zijn meest onschuldige gezicht kon mij er niet van overtuigen dat hij het niet was geweest. Met E. was ik gewoon vriendjes, ik vond hem aardig en meer niet.

De valentijnskaart heb ik altijd bewaard, samen met nog een heleboel andere kaarten en briefjes die mijn vriendinnen en ik elkaar schreven in die tijd. Een tijd geleden verhuisde ik en de oude enveloppen met kaartjes en briefjes verhuisden mee. Tijdens het uitpakken van de dozen kwam ik de enveloppen weer tegen en haalde ik de inhoud eruit en kwam ik onder andere deze valentijnskaart weer tegen. Ook zat er in de envelop een hele stapel ansichtkaarten. Ik en mijn klasgenootjes stuurden elkaar in de vakanties altijd een ansichtkaart vanaf ons vakantieadres die we helemaal vol kladderden met onze belevenissen. De valentijnskaart stopte ik terug in de envelop waarin ik deze gekregen had, legde deze terug op mijn bureau en bekeek en las de ansichtkaarten stuk voor stuk. Op een bepaald moment legde ik het stapeltje ansichtkaarten op mijn bureau naast de valentijnskaart en toen, bijna 20 jaar na dato, kwam ik er pas achter….

De letters die in beide adresseringen gebruikt zijn komen niet helemaal overeen en verschillen iets, maar ik weet nu voor bijna 100% zeker van wie ik de kaart gekregen heb. Het is een klasgenoot met wie ik altijd veel plezier had en die ik nooit gezien heb als potentieel vriendje. Na schooltijd en in tussenuren gingen we vaak samen het centrum van Emmen in om iets te drinken en te eten bij de Brasserie en ook in het weekend kwamen we elkaar wel eens tegen bij het uitgaan. Je mag best weten dat ik, toen ik de overeenkomst tussen beide kaarten zag, best een beetje van slag was en zelfs een beetje medelijden met hem had. Waarom heeft hij me nooit een hint gegeven of heb ik dit gewoon nooit willen zien ? Ik hoop in ieder geval dat ik hem niet al te veel liefdesverdriet bezorgd heb….

Nog niet zo heel erg lang geleden hebben we via Linkedin opnieuw contact gelegd en ik heb van hem begrepen dat hij inmiddels al een paar jaar in Afrika woont en werkt en er erg gelukkig is in de liefde. Ik durfde hem niet te vertellen over mijn ontdekking, best een beetje laf he ?

Ik heb na deze kaart nooit meer een anonieme valentijnskaart gekregen en dat is maar goed ook want wie wil er nu 20 jaar wachten op de liefde van zijn/haar leven ?

Heb jij weleens een Valentijnskaart gekregen waarvan je de afzender echt niet kon raden ?